Verdriet

Na een fijn aantal dagen samen met Quint en opa en oma op het vakantie park, lekker genoten van Quint en samen apen gekeken in de Apenheul, gezwommen met Quint en zelfs uit eten geweest zijn we vrijdag weer thuis gekomen. Quint had wel de hele week ’s avonds tijdens slaap wel een lage saturatie en zelfs ’s nachts een so2 van 84 met de kapbeademing op maar hij deed het er overdag wel goed om. Beide opa’s waren jarig en zo togen we de ene avond naar opa V en de andere dag naar opa K, thuis al wel het een en ander tussendoor opgeruimd en de wasmachine is gelukkig heel gewillig.

Zaterdag avond laat maar eens even de mail gecheckt en tot mijn grote schrik een heel verdrietig bericht. Quints logeervriendje uit De Glind, Brent ( zie webloglink hier links) is  onverwacht overleden. Zo’n prachtig en lief mannetje, zo ontzettend mooi maar ook zo kwetsbaar. Wat een immens groot gemis voor zijn ouders en broer, bijna 4 jaar mocht hij worden, het is onbegrijpelijk. Vaak als Quint er was, was Brent er ook een paar dagen en zagen we hoe hij heerlijk lag te genieten en te wiebelen soms. Onbeschijfelijk wat er door je heen gaat wanneer je dit hoort en het maakt je heel stil. We weten hoe kwetsbaar de kinderen zoals Quint en zijn logeervriendjes/vriendinnetjes zijn maar je staat er niet elke keer bij stil.

Jullie zullen begrijpen dat ik door dit bericht behoorlijk uit mijn doen ben en ik heb even geen zin om alle leuke dingen te vertellen met de foto’s erbij, zal later deze week volgen.

We willen de papa en mama en Jens, en allen die om Brent heen staan, heel veel kracht en sterkte wensen voor morgen en de toekomst. We zullen Brent niet vergeten, een prachtig mooi ventje, die heel veel liefde gaf. 

Lieve BRENT

Met je mooie ogen,
liggend in de box,
je prachtige mond,
zittend in de stoel,
zachte handen,
op de fatboy,
lieve voetjes,
wiebelend keer op keer,
kwetsbaar ventje, 
een prachtig kind.

dikke knuffel van de mama van Quint